តើការទទួលទានសារធាតុគ្លុយកូសនៅក្នុងស្ករសច្រើនជះឥទ្ធិពលយ៉ាងណាខ្លះចំពោះដំណើរការណ៍ខួរក្បាលរបស់អ្នក?
ជំងឺទឹកនោមផ្អែម បានកកើតទៅលើមនុស្សជាច្រើននាក់នៅជុំវិញពិភពលោក រហូតវាស្ទើរតែក្លាយជាជំងឺធម្មតាទៅហើយ។ ប៉ុន្តែ សមត្ថភាពក្នុងការចងចាំនិងដំណើរការណ៍ការគិតចុះខ្សោយដែលជាលទ្ធផលនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម បានបង្ហាញជាភស្តុតាងឲ្យយើងឃើញនូវផលប៉ះពាល់ពីរបៀបនៃការទទួលទានអាហារដែលសម្បូរជាតិគ្លុយកូសច្រើន ដែលជាសារធាតុម្យ៉ាងដែលមាននៅក្នុងស្ករ។
គ្លុយកូស ដែលមានវត្តមាននៅក្នុងស្ករនេះ តាមការពិតទៅពុំមែនជាសត្រូវដែលយើងត្រូវចៀសឲ្យឆ្ងាយនោះទេ។ ខួរក្បាលរបស់អ្នក ពិតពុំអាចមានថាមពលស្វាហាប់សម្រាប់ដំណើរការណ៍គិតស្មុគស្មាញពេញមួយថ្ងៃបាននោះដែរ បើពុំមានសារធាតុគ្លុយកូសសម្រាប់ផ្ដល់ជាថាមពលដល់វាទេនោះ។ ខួរក្បាលមនុស្សយើងធ្វើការច្រើន មិនថាទទួលខុសត្រូវទៅលើការបញ្ជូនព័ត៌មានពីផ្នែកមួយនៃខួរក្បាលទៅកាន់ផ្នែកដទៃផ្សេងទៀត និងទំនាក់ទំនងជាមួយកោសិកានៅក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក ដែលប្រៀបដូចជាបណ្ដាញដ៏ធំមួយដូច្នោះ។
ហេតុនេះហើយវាត្រូវការថាមពលច្រើនពីប្រភពអាហារដែលអ្នកទទួលទាន ដើម្បីអាចធ្វើការទាំងនោះបានយ៉ាងរលូនល្អ។ យ៉ាងណាមិញ បរិមាណគ្លុយកូសច្រើននឹងក្លាយជារឿងមិនល្អសម្រាប់ខួរក្បាលអ្នកទៅវិញ។ មិនមែនតែស្ករសនោះទេដែលមានសារធាតុគ្លុយកូស សូម្បីតែអាហារកំប៉ុងស្រាប់ៗ នំដូណាត់ ភេសជ្ជៈកំប៉ុងជាដើម សុទ្ធតែមានលាក់ខ្លួននូវសារធាតុគ្លុយកូសក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើន ដែលជាមូលហេតុដ៏ចម្បងមួយក្នុងការវិវត្តជាជំងឺធាត់ ជំងឺវង្វេងវង្វាន់ភ្លេចភ្លាំង និងជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងនាំទៅរកជំងឺជាប់ពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ ការទទួលទានអាហារដែលសម្បូរជាតិគ្លុយកូសច្រើនជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកមិនខុសពីថ្នាំញៀននោះដែរ។ នៅពេលអ្នកទទួលទានវាកាន់តែច្រើនប៉ុណ្ណា នោះវានឹងធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែឃ្លានវាប៉ុននោះ។ កម្រិតគ្លុយកូសខ្ពស់នៅក្នុងឈាមថែមទាំងធ្វើឲ្យខួរក្បាលរបស់អ្នករួមតូច និងសរសៃឈាមរួមតូច ដែលជាហេតុនាំឲ្យមានសម្ពាធដល់ចរន្តឈាមដែលហូរនៅក្នុងខួរក្បាលឲ្យមានការលំបាក និងជាលទ្ធផលប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការណ៍ការគិត៕
