បងធំអាស៊ានទាំង ៤ ដែលនឹងមាន GDP ច្រើនជាង ១ទ្រីលានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ ២០៣០
អាស៊ានត្រូវបានគេរំពឹងទុកថានឹងក្លាយជាប៉ូលដែលមានភាពរីកចម្រើនខ្លាំងមួយក្នុងពិភពលោកដោយសារតែឥទ្ធិពលប្រទេសចំនួន៤ នៅឆ្នាំ ២០៣០។ ប្រទេសទាំង៤នេះត្រូវបានគេព្យាករណ៍ថានឹងស្ថិតនៅក្នុងលំដាប់ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) ច្រើនជាង ១ទ្រីលានដុល្លារអាមេរិកក្នុងឆ្នាំ ២០៣០ ខាងមុខនេះ។ ដែលនេះនឹងជួយជំរុញឲ្យមានការកើនឡើងនូវកត្តាភូមិសាស្ត្រនយោបាយ និងសារៈសំខាន់សេដ្ឋកិច្ចរបស់អាស៊ានដូចជា នយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ចក្នុងការប្រមូលផ្តុំការទូតអន្តរជាតិនិងកិច្ចសន្ទនាសកលស្តីពីពាណិជ្ជកម្ម ការវិនិយោគ និងការកំណត់ស្តង់ដារអន្តរជាតិជាដើម។
ប្រទេសដែលនឹងនាំឲ្យសេដ្ឋកិច្ចតំបន់អាស៊ានឈានមុខគេនោះមានដូចជា៖ ឥណ្ឌូនេស៊ី ម៉ាឡេស៊ី ហ្វីលីពីន និងថៃ៖
១) ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី
ឥណ្ឌូនេស៊ីជាប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចធំជាងគេក្នុងតំបន់អាស៊ាន ហើយក៏ជាទីផ្សារមួយដែលមានភាពលេចធ្លោបំផុតក្នុងពិភពលោក។ តាមការព្យាករណ៍ GDP ប្រទេសនេះមានការកើនឡើង ៥% ក្នុងមួយឆ្នាំ ២០១៦-២០២០។ នេះដោយសារភាពរីកលូតលាស់ខ្លាំង និងមានភាពរឹងម៉ាំលើតម្រូវការអ្នកប្រើប្រាស់ និងការវិនិយោគលើហេដ្ឋរចនាសម្ព័ន្ធក្នុងប្រទេស។ ឥណ្ឌូនេស៊ីបានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២០ ក្នុងការក្លាយខ្លួនជានាំមុខក្នុងតំបន់ និងជាប្រទេសដែលនឹងមាន GDP លើសពី ១ទ្រីលានដុល្លារនៅឆ្នាំ ២០៣០ ដោយគ្រោងកាន់តំណែង ៣,៧ ទ្រីលានដុល្លារ។ ការធ្វើបែបនេះនឹងបង្កើនឥទ្ធិពលភូមិសាស្ត្រនយោបាយរបស់ឥណ្ឌូណេស៊ីជាទីផ្សារមួយឈានមុខគេ ក៏ជាការបង្កើតគោលនយោបាយអន្តរជាតិនានានៅក្នុងវេទិកាសកលដូចជា G-20 និងអង្គការសហប្រជាជាតិជាដើម។
២) ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី
បន្ទាប់ពីឥណ្ឌូនេស៊ី គេបានកត់សម្គាល់ថា ម៉ាឡេស៊ីក៏កំពុងខិតខំធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីបានសម្រេចគោលដៅរបស់ខ្លួនដើម្បីទទួលបាន GDP សម្រាប់ប្រជាជនម្នាក់ (GDP per capita) ២០,០០០ ដុល្លារក្នុងឆ្នាំ ២០២៥ និង GDP ប្រទេស លើសពី ១ទ្រីលានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ ២០៣០។ រចនាសម្ព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសនេះនឹងបន្តកើនឡើងខ្ពស់នូវតម្លៃបន្ថែមផ្នែកផលិតកម្ម និងសេវាកម្ម។ យុទ្ធសាស្រ្តនៃភាពរីកចម្រើនក្នុងវិស័យសេវាកម្មរួមមានដូចជា វិស័យហិរញ្ញវត្ថុ ការថែទាំសុខុមាលភាព ពាណិជ្ជកម្មអាកាសចរណ៍ ទេសចរណ៍ និងផ្នែកព័ត៌មានវិទ្យាជាដើម ដែលជាហេតុនាំឲ្យម៉ាឡេស៊ីក្លាយជាប្រទេសមួយដែលនាំមុខគេផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនៃការនាំចេញលើឆាកអាស៊ាន។ ចំនុចមួយផ្សេងទៀតដែលគេបានព្យាករណ៍នោះគឺ ចំនួនប្រជាជននឹងមានការកើនឡើងដល់ ៣៦លាននាក់សម្រាប់ត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០ គិតជាភាគរយគឺមានការកើនឡើងប្រមាណ ២២,៦% ធៀបនឹងឆ្នាំ ២០១២។
៣) ប្រទេសហ្វីលីពីន
ហ្វីលីពីនក៏ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើនឆាប់រហ័សដែរ ផ្អែកលើកំណើន GDP ប្រមាណ ៦% ក្នុងមួយឆ្នាំ ២០១១-២០១៥ និង ៥,៨% ចន្លោះពី ២០១៦ ទៅ ២០១៨។ ធ្លាប់មានការការព្យាករណ៍ថា សេដ្ឋកិច្ចប្រទេសហ្វីលីពីនមានការរីកចម្រើន ៣០០ ប៊ីលានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ និង កើនដល់ ៧០០ ប៊ីលានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ ២០២៥ ហើយក៏មិនខុសពី ១ ទ្រីលានដុល្លារដែរសម្រាប់ឆ្នាំ ២០៣០។
៤) ប្រទេសថៃ
ទោះបីថៃបានជួបប្រទះបញ្ហាកាលពីឆ្នាំ ២០១៤ ដោយសារអស្ថិរភាពនយោបាយ និងការកើនឡើងនៃរូបិយប័ណ្ណបរទេសដូចជាប្រាក់យ័ន និងប្រាក់ដុល្លារក្តី តែបច្ចុប្បន្នវាមានភាពប្រសើរឡើងវិញ។ ជាមួយអត្រាកំណើនប្រចាំឆ្នាំត្រូវបានគេសម្មតថាជាមធ្យម ៣% ចន្លោះឆ្នាំ ២០១៦ ទៅ ២០២០ នោះវាបានធ្លាក់ចុះមកនៅ ១% កាលពីឆ្នាំ ២០១៤ហើយក៏ជាប្រវត្តិសាស្រ្តមួយដែលកំណើនមានកម្រិតទាបបែបនេះ។ តែទោះជាយ៉ាងណាវាក៏មានកើនឡើងវិញបន្ទាប់ពីមានការលូកដៃពីអ្នកកេងចំណេញទីផ្សារ Speculator ដើម្បីឲ្យមានចរាចរណ៍សាច់ប្រាក់ និងដំណើរការប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុក្នុងប្រទេសឡើងវិញ ក៏ដូចជាការបញ្ចេញសាច់ប្រាក់ជួយស្រោចស្រង់ពីសំណាក់មូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ IMF។ មានក្រុមហ៊ុនចំនួន ៣០៥ បានចុះបញ្ជីទាំងនៅ SET និង Market for Alternative Investment AIM មានទឹកប្រាក់ប្រមាណ ២៤ប៊ីលានដុល្លារ ឬ ៧៧០ប៊ីលានបាត។ ការរកឃើញគួរឱ្យកត់សម្គាល់មួយទៀតគឺថាប្រទេសថៃស្ថិតក្នុងចំណោមទីផ្សារកំពូលដែលត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងនាំមកនូវការបង្កើនដើមទុននៅឆ្នាំ ២០៣០។
ទន្ទឹមនឹងនេះដែរទីផ្សារនៃប្រទេសព្រំដែនអាស៊ានដូចជា ប្រទេសវៀតណាម មីយ៉ាន់ម៉ា កម្ពុជា និងឡាវត្រូវបានគេព្យាករណ៍ថានឹងបន្តកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សផងដែរ។ វៀតណាមនឹងកើនឡើងក្នុងកម្រិតប្រហែល ៦,៥% ក្នុងមួយឆ្នាំក្នុងរយៈពេលមធ្យម ដោយមានកំណើនយ៉ាងឆាប់រហ័សក្នុងការនាំចេញផលិតផលអេឡិចត្រូនិក និងសម្លៀកបំពាក់ដែលជំរុញដល់ការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្ម។ កិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរី EU -Vietnam និងកិច្ចព្រមព្រៀង TPP ដែលបានគ្រោងទុក នឹងជួយបង្កើនទីផ្សាររបស់វៀតណាមដល់សហភាពអឺរ៉ុបនិងអាមេរិកសម្រាប់ការនាំចេញផលិតផលរបស់ខ្លួនដោយកាត់បន្ថយឧបសគ្គផ្នែកពន្ធគយ៕
ដោយ៖ យ៉ាយ៉ា
