និយមន័យដែលអ្នកផ្ដល់ឲ្យពាក្យថា "ច្នៃប្រឌិត" មានឥទ្ធិពលទៅលើដែនកំណត់ដែលអ្នកអាចយកវាប្រើប្រាស់បាន
រឿងតែម្យ៉ាងគត់ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សយើងដូចគ្នានោះគឺ នរណាក៏មានចំណុចពិសេសរបស់ពួកគេដែរ។ ប៉ុន្តែរឿងតែម្យ៉ាងគត់ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាមិនដូចគ្នានោះគឺ ចំណុចពិសេសរបស់មនុស្សម្នាក់ៗនេះគឺមិនដូចគ្នានោះទេ។ ពិតប្រាកដណាស់សូម្បីតែមនុស្សដែលកើតមកជាមួយភាពមិនប្រក្រតី ឬភាពមិនពេញលេញពីកំណើតដូចមនុស្សធម្មតាដទៃទៀតក៏ដោយ អ្វីដែលសំខាន់ស្ថិតនៅត្រង់ថា តើអ្នកអាចស្វែងរកចំណុចពិសេសរបស់ខ្លួនឯងបានឬក៏អត់តែប៉ុណ្ណោះ។
ដូចផ្កាមួយដើមដូច្នោះ បើអ្នកមិនចំណាយពេលស្វែងយល់ពីវា ដើម្បីឲ្យដឹងថាតើវាមានចំណុចពិសេសត្រង់ណាដែលអាចឲ្យវាមានជីវិតលូតលាស់បានឬផ្កាប្រភេទមួយនេះត្រូវការលក្ខខ័ណ្ឌបែបណាទេនោះ ប្រាកដណាស់ថាអ្នកនឹងយកវាទៅដាំនៅកន្លែងខុស។ នៅពេលដែលផ្កាមួយនេះលូតលាស់មិនបានល្អ ក្រៀមក្រពឹត គ្មានសោភ័ណភាពស្រស់ស្អាតដូចប្រភេទផ្កាដទៃដែលនៅក្រោមស្ថានភាពដូចគ្នា អ្នកក៏គិតថាផ្កាមួយនេះឥតប្រយោជន៍ទាល់តែសោះ ហើយក៏សម្រេចចិត្តបោះបង់ទុកវាចោលរហូតដល់វាក្រៀមស្រពោនហើយងាប់បាត់ទៅ។
នៅពេលមានមនុស្សផ្សេងទៀត គេយកផ្កាប្រភេទនេះមកដាំដុះដែរ ប៉ុន្តែម្នាក់នេះខុសពីអ្នក ព្រោះគេស្គាល់ច្បាស់ថាតើផ្កាប្រភេទនេះ ទាមទារលក្ខខ័ណ្ឌបែបណាដើម្បីអាចឲ្យវាលូតលាស់មានជីវិតបាន និងថែមទាំងចេញផ្លែផ្កាបានយ៉ាងស្រស់ញញឹមទៀតផង។ ពិតណាស់នៅក្រោមស្ថានភាពត្រឹមត្រូវ ផ្កាប្រភេទនេះនឹងអាចលូតលាស់បានល្អដូចបណ្ដាផ្កាប្រភេទដទៃទៀតដូច្នោះ។ នេះចង់បង្ហាញថា គ្រប់ប្រភេទផ្កាទាំងអស់មិនមែនសុទ្ធតែដូចគ្នាទាំងអស់នោះឡើយ។ រីឯមនុស្សក៏មិនខុសគ្នាអ្វីពីផ្កានោះដែរ។
មនុស្សជាច្រើនតែងមានជំនឿទៅលើជំនឿខុសឆ្គងនិងមានលក្ខណៈជាជំនឿដែលដឹកនាំពួកគេទៅរកភាពបរាជ័យនៅក្នុងជីវិតដោយខ្លួនឯង។ ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់អ្នកគឺជាផលិតផល ដែលការគិតរបស់អ្នកជាអ្នកផលិត។ ជំនឿខុសឆ្គងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ជំនឿដែលជឿថាភាពឈ្លាសវៃគឺជារបស់ពីធម្មជាតិ បើធម្មជាតិបានផ្ដល់ឲ្យពួកគេនូវសមត្ថភាពអ្វីហើយ នោះវាគឺជាអ្វីដែលមិនអាចកែប្រែបាននោះឡើយ។ ជំនឿបែបនេះបានឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញពីផ្នត់គំនិតរបស់ពួកគេថា ពួកគេពុំមែនជាអ្នកកាច់ចង្កូតទិសដៅជីវិតរបស់ខ្លួនឯងនោះឡើយ ប៉ុន្តែពួកគេបានឲ្យកត្តាខាងក្រៅដែលជាធម្មជាតិ ក្រៅពីខាងក្នុងរបស់ពួកគេ ជាអ្នកកំណត់ថាតើជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវក្លាយជាបែបណាទៅវិញ។
គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានសក្ដានុពលអាចក្លាយជាបុគ្គលអស្ចារ្យទាំងអស់ ហើយបុគ្គលអស្ចារ្យប៉ុណ្ណាក៏ដោយក៏នៅតែមានចំណុចល្អនិងចំណុចអាក្រក់រៀងខ្លួនដែរ ប៉ុន្តែដរាបណាបុគ្គលនោះស្គាល់ច្បាស់អំពីចំណុចពិសេសរបស់ខ្លួន ហើយផ្ដោតទៅលើថាតើត្រូវប្រើប្រាស់វានៅក្នុងវិធីត្រឹមត្រូវយ៉ាងណានេះឯង។ ភាពជោគជ័យមិននៅទីណាឆ្ងាយពីអ្នកនោះទេ ដូច្នេះអ្នកមិនចាំបាច់សម្លឹងខ្ពស់និងឆ្ងាយពេក ដែលនាំភាពស្មុគស្មាញមកឲ្យខ្លួនឯងនោះទេ ព្រោះវាស្ថិតនៅខាងក្នុងខ្លួនរបស់អ្នកនេះហើយ។ មានមនុស្សជាច្រើនជឿជាក់ថា បុគ្គលម្នាក់អាចមានគំនិតច្នៃប្រឌិតបាន លុះត្រាតែម្នាក់នេះមានភាពឈ្លាសវៃឬកម្រិតIQខ្ពស់។ ងាកមកសួរខ្លួនឯងវិញ តើអ្នកឲ្យនិយមន័យទៅលើភាពច្នៃប្រឌិតយ៉ាងដូចម្ដេចវិញ ?
របៀបដែលអ្នកយល់ឃើញចំពោះពាក្យថា "ច្នៃប្រឌិត" មានឥទ្ធិពលទៅលើដែនកំណត់ដែលអ្នកអាចប្រើប្រាស់វាបាន។ អ្នកត្រូវចាំថា ដែនកំណត់សមត្ថភាពរបស់អ្នក គឺអ្នកជាអ្នកកំណត់ឲ្យខ្លួនឯង។ ការគិតរបស់មនុស្សពុំមានដែនកំណត់នោះឡើយ ដរាបណាពួកគេមានសេរីភាពក្នុងការគិត ដោយស្ថិតនៅក្រោមលក្ខខ័ណ្ឌកំណត់ដ៏ត្រឹមត្រូវមួយ ដែលសំដៅទៅលើការវិនិច្ឆ័យថ្លឹងថ្លែងរកល្អនិងអាក្រក់នេះឯង។
តើអ្វីជាភាពច្នៃប្រឌិត ? វាជារបស់សាមញ្ញបំផុត ដែលមនុស្សជាច្រើនតែងយល់ច្រឡំថាជាទេពកោសល្យដែលមានពីធម្មជាតិ ឬពិបាកនឹងឈោងដល់។ ភាពច្នៃប្រឌិតគឺជាការដែលអ្នកអាចរកឃើញទំនាក់ទំនងរវាងរបស់មួយទៅនឹងរបស់មួយទៀត។ អ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងលោកនេះសុទ្ធតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា។ ប៉ុន្តែមិនប្រាកដថាមានអ្នកដែលអាចមើលឃើញអំពីទំនាក់ទំនងនេះឡើយ។ នៅពេលអ្នកបានរៀនសូត្រចេះដឹងនូវគំនិតថ្មីណាមួយ ហើយអ្នករកឃើញទំនាក់ទំនងដែលគំនិតថ្មីមួយនេះមានជាមួយនឹងអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់ចេះស្រាប់ពីមុន ឬជាចំណេះដឹងចាស់ៗរបស់អ្នក ឬអាចជាបទពិសោធន៍ចាស់ៗផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក នោះទំនាក់ទំនងនេះហើយគឺជាភាពច្នៃប្រឌិតរបស់អ្នក។ មនុស្សម្នាក់ៗរកឃើញទំនាក់ទំនងពីគំនិតមួយទៅគំនិតមួយទៀតក៏មិនដូចគ្នាដែរ ក៏ព្រោះតែវាអាស្រ័យទៅលើបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ចំណេះដឹងដែលពួកគេមាន និងស្ថានការណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនផ្សេងៗទៀតមកគួបផ្សំគ្នា។ នៅពេលដែលអ្នកអាចរកឃើញទំនាក់ទំនងរវាងគំនិតមួយជាមួយនឹងគំនិតដទៃទៀតបន្តបន្ទាប់គ្នា នោះភាពជាប់ពាក់ព័ន្ធគ្នានេះនឹងផ្ដល់ជារូបភាពធំដល់អ្នក ត្រង់នេះហើយដែលចំណេះដឹងពិតប្រាកដរបស់អ្នក ឬជាភាពឈ្លាសវៃរបស់អ្នកនេះ បណ្ដុះផ្លែផ្ការបស់វាចេញមក។
ការអានច្រើន សិក្សាស្រាវជ្រាវនិងសង្កេតត្រិះរិះគិតច្រើន នឹងអាចឲ្យអ្នករកឃើញទំនាក់ទំនងបានកាន់តែច្រើនដូចគ្នាដែរ។ ប៉ុន្តែទាល់តែអ្នកចេះភ្ជាប់ពីគំនិតមួយទៅគំនិតមួយទៀត ពុំនោះទេអ្វីដែលទិន្នន័យទាំងនោះនឹងស្ថិតនៅរាយប៉ាយ រញ៉េរញ៉ៃ និងឥតសណ្ដាប់ធ្នាប់ ដែលចុងក្រោយពេលវេលានិងការខិតខំរបស់អ្នកនឹងក្លាយជារឿងឥតប្រយោជន៍ ដូចយកទៅចាក់ចោលក្នុងធុងសំរាមដូច្នោះ។ ព្រោះទិន្នន័យដែលនៅរាយប៉ាយ និងឥតខ្លឹមសារក៏ព្រោះតែគ្មានទំនាក់ទំនងបែបនេះនឹងត្រូវលុបបំបាត់ចោលចេញពីខួរក្បាលអ្នក នៅពេលទិន្នន័យថ្មីៗជាបន្តបន្ទាប់ត្រូវបានបញ្ចូលមកទៀត៕
ដោយ៖ ស្រីពៅ
