សុភាសិត ១០ឃ្លា ពីជនជាតិជប៉ុន ដែលអ្នកគួរបានអានយ៉ាងហោចក៏ម្ដងនៅក្នុងជីវិត
ជប៉ុនមានសុភាសិតមួយឃ្លាពោលដូច្នេះថា «អ្វីដែលមិនត្រូវនិយាយគឺជាផ្កានៃបញ្ញាញាណ។» ឡៅជឺក៏ធ្លាប់សរសេរថា «អ្នកដែលដឹងមិននិយាយ។ អ្នកដែលនិយាយមិនដឹង។» ការពិតមិនត្រូវការពាក្យច្រើនសម្រាប់និយាយរៀបរាប់នោះឡើយ។ ពាក្យកាន់តែច្រើន មានតែធ្វើឲ្យអ្វីៗប្រែជាមានលក្ខណៈជាទ្រឹស្ដីច្រើនឥតខ្លឹមសារអ្វីទៅវិញ។ ភាពស្ងប់ស្ងាត់មិនមែនស្ងប់ស្ងាត់នោះទេ។ ភាពស្ងប់ស្ងាត់ក៏បង្កប់នូវចម្លើយដែរ។ ហេតុផលមួយដែលអ្នកមិនត្រូវនិយាយពីផ្កានៃបញ្ញាញាណនៅត្រង់ថា អ្វីមួយដែលត្រូវបាននិយាយចេញទៅ វានឹងបាត់បង់គុណភាពដើមរបស់វា។ ម្យ៉ាងទៀតបុគ្គលដែលមានបញ្ញាយល់ច្បាស់ពីគម្លាតរវាងការនិយាយនិងការធ្វើបានមានឆ្ងាយប៉ុណ្ណា។ ការនិយាយច្រើនជារឿងឥតខ្លឹមសារនោះឡើយ។
តួយ៉ាងដូចនៅក្នុងពិភពលោកនេះ មនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែនិយាយពេញៗមាត់ថាត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់សេចក្ដីល្អយ៉ាងណាៗខ្លះដើម្បីក្លាយខ្លួនជាបុគ្គលដែលគួរឲ្យគោរពកោតសរសើរមួយរូបនៅក្នុងសង្គម។ យ៉ាងណាមិញ សេចក្ដីល្អទាំងប៉ុន្មានដែលពួកគេបាននិយាយពេញមាត់នោះ ត្រូវបានបាត់បង់គុណភាពដើមនិងភាពបរិសុទ្ធរបស់វាអស់ហើយ។ និយាយឲ្យខ្លីមកគឺ ការពិតមានតែមួយនោះទេ មានតែភាពក្លែងក្លាយទេដែលមានរូបរាងរបស់វាច្រើន។ អ្វីដែលអ្នកឃើញត្រឹមតែសម្បកក្រៅ មិនប្រាកដថាដូចអ្វីដែលអ្នកគិតឃើញនោះទេ។ ការពិតមានតែនៅក្នុងចិត្តរបស់បុគ្គលដែលគិតបែបណាមួយ ឬប្រព្រឹត្តទង្វើបែបណាមួយនោះរបស់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចដឹងថាការពិតជាអ្វី។
ខាងក្រោមនេះគឺជាសុភាសិតចំនួន១០ឃ្លាពីជនជាតិជប៉ុន ដែលអ្នកគួរបានអានយ៉ាងហោចក៏ម្ដងនៅក្នុងជីវិត៖
១) «ពាក្យផ្អែមផ្គាប់ចិត្តមនុស្សល្ងង់។»
២) «នៅពេលអាយុកាន់តែច្រើនទៅ យើងនឹងក្លាយជាកូនក្មេងម្ដងទៀត។»
៣) «អ្វីដែលមិនត្រូវនិយាយគឺជាផ្កានៃបញ្ញាញាណ។»
៤) «ជីវិតទន់ជ្រាយជាងសន្សើមធ្លាក់ពេលព្រឹកទៅទៀត។»
៥) «របួសចាស់ងាយនឹងឈឺឡើងវិញ។»
៦) «ឆ្នាំនិងខែប្រៀបបានទៅនឹងចរន្តទឹកដែលហូរ។»
៧) «ដង្កូវដែលស្ងប់ស្ងាត់កំពុងតែជីកប្រហោងនៅក្នុងជញ្ជាំង។»
៨) «កូនមិនយល់ពីបេះដូងរបស់ឪពុកម្ដាយនោះឡើយ។»
៩) «ស្លាប់គឺងាយស្រួល រស់នៅទើបពិបាកដូចគ្នា។»
១០) «ស៊ុតនិងសម្បថងាយនឹងបាក់បែក។»
ដោយ៖ ស្រីពៅ
