សុភាសិតប្រកបដោយគតិបណ្ឌិតចំនួន៩ឃ្លា ដែលអ្នកអាចរៀនសូត្រពីជនជាតិជប៉ុន
មានសុភាសិតជប៉ុនមួយមានសេចក្ដីថា «ចំណេះដឹងដែលគ្មានបញ្ញាគឺជាសៀវភៅមួយគំនរនៅលើខ្នងរបស់មនុស្សល្ងង់។» មនុស្សដែលពិបាកបង្រៀនបំផុតមិនមែនជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅនោះទេ តែជាមនុស្សដែលយល់ច្រឡំថាខ្លួនឯងចេះដឹងជាងនរណាៗទាំងអស់។ មនុស្សដែលមានអំនួតក្អេងក្អាងចំពោះចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនឯងទើបជាមនុស្សដែលពិបាកផ្ដល់ការណែនាំ និងបង្រៀនប្រៀនប្រដៅ។ បើទោះជាអ្នកបានអានសៀវភៅច្រើនក្បាលប៉ុណ្ណាក៏ដោយ បើអ្នកគ្មានបញ្ញានោះទេ នោះអ្នកនឹងមិនអាចប្រើប្រាស់វាឲ្យទៅជាប្រយោជន៍បាននោះឡើយ។ អ្វីដែលអ្នកបានឆ្លងកាត់ជាក់ស្ដែងនឹងនាំអ្នកឲ្យកើនបញ្ញាបើអ្នកអាចរកឃើញមេរៀននៅក្នុងរាល់បទពិសោធន៍ទាំងនោះ។
ចំណេះដឹងពីក្នុងសៀវភៅមិនអាចប្រៀបបាននឹងបទពិសោធន៍ជាក់ស្ដែងនោះទេ។ គេគ្រាន់តែប្រាប់អ្នកថាស្ករគ្រាប់មានរសជាតិផ្អែម តែអ្នកមិនអាចដឹងបានទេថាតើផ្អែមនោះគឺផ្អែមរបៀបម៉េចទាល់តែអ្នកបានភ្លក់រសជាតិនោះដោយខ្លួនឯង។ ម្យ៉ាងទៀតមនុស្សម្នាក់ៗមានការគិតមិនដូចគ្នាទេ។ ហេតុនេះអ្វីដែលគេទទួលបានពីបទពិសោធន៍ណាមួយនោះ អ្នកអាចទទួលបានខុសគ្នាពីបទពិសោធន៍ដូចគ្នានេះ។ ដូច្នេះហើយ មិនថាអ្នកមានចំណេះដឹងច្រើនប៉ុណ្ណា តែអ្នកត្រូវដឹងថាអ្នកមិនអាចដឹងរឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាងក្នុងលោកនេះអស់នោះទេ។ ហេតុផលនេះហើយទើបអ្នកត្រូវចេះដាក់ខ្លួនរៀនសូត្រពីអ្នកដទៃ ហើយបានផ្សំផ្គុំជាមួយចំណេះដឹងរបស់អ្នក នោះអ្នកនឹងមានការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅនិងទូលំទូលាយ។
ថ្ងៃនេះ Bizkhmer បានចងក្រងនូវសុភាសិតប្រកបដោយគតិបណ្ឌិតចំនួន៩ឃ្លា ដែលអ្នកអាចរៀនសូត្រពីជនជាតិជប៉ុន៖
១) «គ្មានអ្វីដែលច្បាស់ក្រឡែតជាងអ្វីដែលអ្នកចង់លាក់បាំងនោះទេ។»
២) «ទទួលយកបទពិសោធន៍ពីធម្មជាតិ បន្ទាប់មកតាមរបៀបនេះរៀនសូត្រអំពីខ្លួនឯង។»
៣) «អ្នកមិនចាំបាច់ស្លាប់នោះទេ ឋានសួគ៌និងឋាននរកក៏មាននៅក្នុងពិភពលោកនេះដែរ។»
៤) «មនុស្ស១០នាក់ ពណ៌មាន១០។»
៥) «ធ្វើឲ្យស្នែងរាប ហើយក្របីនឹងស្លាប់។»
៦) «ភាពងងឹតនៅខាងមុខអ្នក១អ៊ីញ។»
៧) «ផ្កាដែលធ្លាក់មក មិនអាចត្រឡប់ទៅកាន់ដើមរបស់វាវិញ។ កញ្ចក់ដែលបែកបាក់ហើយ មិនអាចប្រើសម្រាប់ឆ្លុះបានទៀតនោះទេ។»
៨) «ចំណេះដឹងដែលគ្មានបញ្ញាគឺជាសៀវភៅមួយគំនរនៅលើខ្នងរបស់មនុស្សល្ងង់។»
៩) «បណ្ដោយឲ្យក្មេងម្នាក់ៗដើរតាមផ្លូវរបស់ខ្លួនឯងបើទោះជាវានាំពួកគេទៅដល់ច្រាំងថ្មចោទក៏ដោយ។»
ដោយ៖ ស្រីពៅ
