ការសរសើរជារឿងសំខាន់ តែការដែលដឹងថាត្រូវសរសើរបែបណា វាសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត
ពាក្យសរសើរ គឺជាវិធីជំរុញទឹកចិត្តដ៏ល្អបំផុតមួយ ដែលអ្នកអាចប្រើប្រាស់បានដើម្បីផ្ដល់កម្លាំងចិត្តឲ្យនរណាម្នាក់បន្តធ្វើការរបស់ពួកគេទៀត។ ប៉ុន្តែ ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំ មិនថាជាឪពុកម្ដាយរបស់កូន ជាថ្នាក់លើរបស់បុគ្គលិក ឬជាក្មេងជំនាន់ក្រោយរបស់អ្នកក៏ដោយ ពាក្យសរសើររបស់អ្នកអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើពួកគេជាខ្លាំង ទាំងឥទ្ធិពលល្អនិងអាក្រក់។ តើការសរសើរបែបណាទើបជះឥទ្ធិពលល្អទៅលើភាពជោគជ័យក្នុងរយៈពេលវែងបន្តទៅមុខទៀតរបស់បុគ្គលណាម្នាក់បាន ?
តើភាពជោគជ័យមានអត្ថន័យដូចម្ដេចចំពោះអ្នក ? ឬតើអ្នកសម្លឹងមើលលើអ្វី នៅពេលអ្នកសរសើរកិច្ចការរបស់នរណាម្នាក់ ? នៅពេលអ្នកឲ្យតម្លៃទៅលើភាពឈ្លាសវៃឬទេពកោសល្យពីធម្មជាតិកំណើតដែលនាំឲ្យពួកគេសម្រេចបាននូវភាពជោគជ័យ និងពេលដែលអ្នកឲ្យតម្លៃទៅលើការខិតខំប្រឹងប្រែងតស៊ូដែលនាំឲ្យពួកគេជោគជ័យ វាគឺជារឿងពីរដែលខុសពីគ្នាដាច់ស្រឡះ។ ពាក្យសម្ដីទាំងពីរនេះ ថ្វីត្បិតតែមានគោលដៅសរសើរលើកទឹកចិត្តដូចគ្នាមែន ប៉ុន្តែឥទ្ធិពលដែលវាមានទៅលើបុគ្គលម្នាក់នឹងមិននាំមកនូវលទ្ធផលដូចគ្នាឡើយ។
ហេតុអ្វីមនុស្សចូលចិត្តនិយាយថា មកពីម្នាក់នោះមានដុងខាងគណនាលេខ ទើបធ្វើឲ្យពួកគេពូកែមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា ? ចុះឯណាទៅការខិតខំប្រឹងប្រែងដែលម្នាក់នោះចំណាយពេលហ្វឹកហាត់អស់ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនោះ ? ពិតណាស់ ទេពកោសល្យរបស់បុគ្គលម្នាក់មានចំណែកពីកំណើតធម្មជាតិរបស់ពួកគេ ឬគេចំណាំហៅថាដុងនេះ ប៉ុន្តែសាកគិតថាបើសិនជាអ្នកទទួលបានកេរ្តិ៍មរតកពីឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក ហើយបើអ្នកមិនមានគំនិតយកធនធានទាំងនោះទៅប្រឹងប្រែងវិនិយោគបន្តទៀត ដើម្បីកើតជាទ្រព្យកាន់តែច្រើននោះទេ ទ្រព្យទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នកនឹងហិនហោចឥតប្រយោជន៍ជាពុំខានឡើយ។ នៅពេលឪពុកម្ដាយសរសើរកូនរបស់ពួកគេ ដោយលើកឡើងពីភាពឈ្លាសវៃឬដុងពីកំណើតដែលពួកគេមាន នោះឥទ្ធិពលនេះនឹងបណ្ដុះការគិតរបស់ក្មេងឲ្យមានផ្នត់គំនិតអន់ថយនៅពេលពួកគេលូតលាស់ពេញវ័យ។ តើនឹងមានអ្វីខ្លះកើតឡើង ? ពួកគេនឹងផ្ដេកផ្ដួលទៅលើទេពកោសល្យដែលធម្មជាតិបានផ្ដល់មកនេះ ជាហេតុនាំឲ្យពួកគេមានជំនឿថាពួកគេចេះហើយ មិនចាំបាច់ដុសខាត់អភិវឌ្ឍចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនតទៀតនោះឡើយ។
ប៉ុន្តែ ជីវិតមនុស្សតែងតែមានឡើងនិងចុះ។ ពួកគេមិនអាចជោគជ័យបានរហូតក្នុងជីវិត ដោយពុំមានការដួលខ្លះនោះទេ លុះត្រាតែពួកគេមិនធ្វើអ្វីសោះ។ តើការលើកតម្កើងទេពកោសល្យពីធម្មជាតិឬភាពឈ្លាសវៃពីធម្មជាតិរបស់ពួកគេ នឹងមានផលប៉ះពាល់ដូចម្ដេច ? អ្នកមិនបានលើកតម្កើងពួកគេពីការខិតខំប្រឹងប្រែងដែលពួកគេមានដើម្បីសម្រេចភាពជោគជ័យ ប៉ុន្តែបែរជាសម្លឹងមើលលើលទ្ធផលដែលពួកគេធ្វើបានទៅវិញ។ ដូច្នេះពេលនេះលទ្ធផលពួកគេមិនល្អនោះទេ បរាជ័យហើយ ការសរសើររបស់អ្នកនឹងបណ្ដុះពួកគេឲ្យក្លាយជាមនុស្សទន់ខ្សោយមួយ ហើយពួកគេមិនដឹងថាតើគួររៀនសូត្រពីភាពបរាជ័យរបស់ខ្លួន និងកែប្រែខ្លួនឯងយ៉ាងដូចម្ដេចនោះទេ។ គឺមកពីគេផ្ដេកផ្ដួលទៅលើធនធានធម្មជាតិរបស់ខ្លួននេះឯង។
ធ្លាប់តែផ្ដេកផ្ដួលទៅលើភាពជោគជ័យដែលទទួលបានពីទេពកោសល្យពីកំណើត តែនៅពេលដែលជួបបរាជ័យបែបនេះ ភាពបរាជ័យនេះនឹងតាមលងបន្លាចពួកគេរហូត។ វាក៏មិនខុសពីកូនដំរីតូចមួយ ដែលមិនមានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់នឹងកម្រើករើចេញពីខ្សែដែលមនុស្សចងជើងវា ហើយនៅតែគិតថាខ្លួនឯងកម្រើកមិនរួចពីខ្សែដ៏តូចមួយនេះ បើទោះជាខ្លួនវាបានធំធាត់មានកម្លាំងពេញខ្លួនហើយក្ដី។ ពួកគេគិតថាជំនាញមិនអាចបណ្ដុះបាន ភាពឈ្លាសវៃមិនអាចបណ្ដុះបាន ធម្មជាតិផ្ដល់មកបែបណាគឺបែបនោះហើយ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលអ្នកមិនខ្វល់ខ្វាយថាតើលទ្ធផលរបស់ពួកគេយ៉ាងណា តែឲ្យតម្លៃទៅលើការខិតខំរបស់ពួកគេ ហើយបើបរាជ័យសួរគេថាតើពួកគេបានរៀនអ្វីខ្លះ គួរកែប្រែអ្វីខ្លះ នោះពួកគេនឹងបណ្ដុះនូវផ្នត់គំនិតរីកចម្រើន ដែលមិនជាប់គាំងនៅមួយកន្លែងនិងជឿជាក់លើខ្លួនឯងថាអ្វីៗក៏អាចទៅរួចដែរ ដរាបណាពួកគេខិតខំប្រឹងប្រែង។
