ក្រុមហ៊ុនដ៏ជោគជ័យមួយ ត្រូវការអ្នកឯកទេសប្រភេទលោក Steve Jobs និងប្រភេទលោក Steve Wozniak
ពាក្យថា "ឯកទេស" គ្រាន់តែជាពាក្យខ្លីមួយផ្សេងទៀតសម្រាប់ជំនួសឲ្យសុភាសិតមួយឃ្លារបស់ខ្មែរបុរាណដែលបានពោលថា "ចេះដប់មិនស្មើប្រសព្វមួយ"។ មនុស្សម្នាក់ៗមានកំណប់ទ្រព្យលាក់ទុកនៅក្នុងខ្លួនរៀងៗខ្លួន មានន័យថាមនុស្សម្នាក់ៗគឺជាអ្នកឯកទេសទៅលើផ្នែកផ្សេងៗពីគ្នា។ យ៉ាងណាមិញ មានសុភាសិតមួយពោលថា "បើអ្នកចង់ដើរឆាប់ដល់គោលដៅ អ្នកដើរម្នាក់ឯងចុះ។ ប៉ុន្តែបើអ្នកចង់ដើរបានវែងឆ្ងាយ ចូរដើរជាក្រុម"។ អ្នកមិនអាចសម្រេចរឿងគ្រប់យ៉ាងបានដោយខ្លួនឯងទាំងអស់នោះទេ ហេតុនេះមានចក្ខុវិស័យច្បាស់លាស់ថាតើអ្នកចង់ដើរទៅដល់ណាហើយ វាចាំបាច់ណាស់ដែលអ្នកត្រូវមានអ្នកជំនាញផ្នែកផ្សេងទៀតមកបង្គ្រប់ភាពខ្វះខាតរបស់អ្នក។
មានអាថ៌កំបាំងមួយដែលមនុស្សជាច្រើនមិនធ្លាប់គិតដល់ថាតើអ្វីទៅដែលនាំឲ្យក្រុមហ៊ុន Apple របស់លោក Steve Jobs ក្លាយជាក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាដ៏ឈានមុខគេលំដាប់ពិភពលោកបាន ដែលនោះគឺត្រូវបានអ្នកឯកទេសជំនាញភាពជាអ្នកដឹកនាំ លោក Simon Sinek រកឃើញថា ជាការបំពេញគ្នាទៅវិញទៅមករវាងអ្នកឯកទេសផ្នែកវិជ្ជាជីវៈ លោក Steve Jobs និងអ្នកឯកទេសផ្នែកអនុវត្តជាក់ស្ដែង លោក Steve Wozniak។ ដោយមានការបកស្រាយពីទស្សនៈរបស់លោក Simon តើការគិតរបស់អ្នកឯកទេសពីរប្រភេទនេះមានលក្ខណៈខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ក្រុមដ៏ល្អបំផុតគឺជាក្រុមមួយដែលមានអ្នកឯកទេសផ្នែកវិជ្ជាជីវៈ ដែលមានចក្ខុវិស័យប្រមើលមើលឆ្ពោះទៅអនាគតជាមួយនឹងការស្រមើស្រមៃឥតមានដែនកំណត់របស់ពួកគេ និងអ្នកឯកទេសផ្នែកអនុវត្តជាក់ស្ដែង ដែលមានទេពកោសល្យពិតប្រាកដដែលអាចដឹកនាំគំនិតរបស់អ្នកឯកទេសផ្នែកវិជ្ជាជីវៈឲ្យក្លាយជាការពិត។ ក្នុងឧទាហរណ៍នេះ លោក Steve Jobs គឺជាអ្នកដែលមានចក្ខុវិស័យប្រមើលមើលអនាគត រីឯលោក Steve Wozniak គឺជាអ្នកដែលមានផលិតផល គឺជាវិស្វករដែលធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុន Apple ដំណើរការណ៍ទៅមុខបាន។
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_image/image/65130712/906283948.jpg.0.jpg)
អ្នកឯកទេសផ្នែកវិជ្ជាជីវៈ គឺជាមនុស្សដែលតែងតែមានភាពសុទិដ្ឋិនិយមជឿជាក់ថាការស្រមើស្រមៃរបស់ខ្លួននឹងអាចសម្រេចក្លាយជាការពិតបាន។ ភាពឯកទេសរបស់គេ កើតចេញមកពីការចំណាយពេលវេលាច្រើនដើម្បីអង្កេតនិងសិក្សាលម្អិតទៅលើបទពិសោធន៍ជោគជ័យនិងបរាជ័យរបស់អ្នកដទៃ។ ខុសពីអ្នកឯកទេសផ្នែកអនុវត្តជាក់ស្ដែង ពួកគេទទួលបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះជាអ្នកឯកទេស ដោយផ្អែកទៅលើការរៀនសូត្រពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មានន័យថាគេជាមនុស្សដែលបង្កើនចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនដោយការចេញទៅអនុវត្តជាក់ស្ដែង។ ពួកគេមិនដាក់គោលដៅដើម្បីក្លាយជាអ្នកឯកទេសនោះទេ តែគោលដៅរបស់ពួកគេគឺដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា។
មនុស្សប្រភេទនេះព្យាយាមស្វែងរកចម្លើយដោយខ្លួនឯង ពួកគេដួលហើយងើប ដួលហើយងើប រហូតសម្រេចទៅដល់គោលដៅ ហើយភាពប៉ិនប្រសប់ជាអ្នកឯកទេសក៏រត់មករកគេតាមក្រោយដោយឯកឯង។ មហាសេដ្ឋីលោក Bill Gate និងលោក Richard Branson ជាដើម ដែលបានចាប់ផ្ដើមដំណើរជីវិតជាសហគ្រិនចាប់តាំងពីអំឡុងវ័យខ្ទង់២០ឆ្នាំ ទាំងដែលមានការយល់ដឹងតិចតួចបំផុតអំពីការរកស៊ី បានដួលងើបជាច្រើនដងទម្រាំតែបានសាងក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកគេយ៉ាងជោគជ័យមហិមា។ អ្នកឯកទេសផ្នែកវិជ្ជាជីវៈពូកែបកស្រាយពីអ្វីដែលខ្លួនប៉ិនប្រសប់ ឬអ្វីដែលជាជំនាញឯកទេសរបស់ខ្លួន និងផ្ដល់ជាគំនិតយោបល់អ្នកដទៃ តែមិនពូកែអនុវត្តជាក់ស្ដែងនូវអ្វីដែលជាជំនាញរបស់ខ្លួននោះឡើយ។
ចំណែកឯអ្នកឯកទេសផ្នែកអនុវត្តជាក់ស្ដែង អាចមិនពូកែបកស្រាយពន្យល់គេអំពីអ្វីដែលជាឯកទេសរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែពួកគេដឹងច្បាស់ថាតើត្រូវធ្វើកិច្ចការរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច។ ចង់ដើរបានវែងឆ្ងាយ ក្រុមហ៊ុនឬក្រុមមួយត្រូវមានធាតុផ្សំទាំងពីរដែលជាអ្នកគិតនិងអ្នកធ្វើ ឬអ្នកឯកទេសផ្នែកវិជ្ជាជីវៈនិងអ្នកឯកទេសផ្នែកអនុវត្តជាក់ស្ដែងដោយខានមួយណាមិនបានឡើយ ហើយនេះក៏ជាអាថ៌កំបាំងនៅពីក្រោយភាពជោគជ័យរបស់ក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យារាប់ពាន់លានដុល្លារ Apple ដែរ៕
ដោយ៖ ស្រីពៅ
