ផ្នែកខាងចុងម្ខាងនៃគុណសម្បត្តិនៃការគិតរវើរវាយ
អ្វីដែលយើងធ្លាប់បានដឹងកន្លងមកអំពីផ្នែកខាងចុងម្ខាងដែលជាភាពងងឹតនៃការគិតរវើរវាយ ដែលសំដៅទៅលើផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដែលមានចំពោះការបណ្ដោយឲ្យការគិតរវើរវាយធ្វើដំណើរដោយឥតសណ្ដាប់ធ្នាប់ មិនអាចគ្រប់គ្រងការគិតឲ្យឋិតក្នុងខណៈបច្ចុប្បន្ន ហើយផ្ដោតទៅលើការងារចំពោះមុខ ដែលសម្រេចទៅលើលទ្ធផលការងារទាំងឡាយរបស់អ្នក។
យ៉ាងណាមិញ អ្នកនិពន្ធពីររូប Benjamin W. Mooneyham និង Jonathan W. Schooler មកពី University of California បានចេញផ្សាយអត្ថបទមួយក្នុង Canadian Journal of Experimental Psychology ទៅលើផ្នែកខាងចុងម្ខាងទៀតដែលជាគុណសម្បត្តិនៃការគិតរវើរវាយ ដែលមានសកម្មភាពប្រមាណ៥០ភាគរយនៅក្នុងពេលអ្នកដឹងខ្លួន។ ដើម្បីយល់ដឹងពីគុណប្រយោជន៍របស់វា អ្នកក៏ត្រូវស្គាល់ឲ្យច្បាស់អំពីតួនាទីផ្សេងៗពីគ្នារបស់ការគិតរវើរវាយនេះដែរ។
១) ការគិតរវើរវាយទៅលើអនាគត៖ ការណ៍ដែលអ្នកឋិតក្នុងសភាពគិតរវើរវាយ វាមានន័យថាអ្នកមិនមែនកំពុងតែរស់នៅក្នុងបច្ចុប្បន្នកាលទៅហើយ បើមិនបកត្រឡប់ទៅគិតពីអតីតកាលទេ ក៏ជាអនាគតកាលដែលមិនទាន់កើតឡើងនោះឯង។ ប៉ុន្តែភាគច្រើនគឺមនុស្សយើងតែងរវើរវាយគិតទៅលើរឿងមិនទាន់កើត។ ក្នុងកាលៈទេសៈបែបនេះ វាអាចនាំមកនូវផលល្អសម្រាប់អ្នក ដែលអាចឲ្យអ្នកមានផែនការរៀបចំទុកជាមុនសម្រាប់ទប់ទល់ដោះស្រាយជាមួយបញ្ហានានានៅខាងមុខ។
២) ការគិតរវើរវាយបែបច្នៃប្រឌិត៖ នៅពេលគេនិយាយពីភាពច្នៃប្រឌិត គេតែងសំដៅដូចគ្នាទៅលើការគិតក្រៅប្រអប់។ បើគិតក្រៅប្រអប់ នោះមិនមែនការជាប់ផុងមួយកន្លែង ក្នុងសភាពផ្ចង់អារម្មណ៍ផ្ដោតទៅលើកិច្ចការចំពោះមុខតែម្យ៉ាង អាចនាំមកនូវគំនិតប្លែកថ្មីដល់អ្នកបានឡើយ។ ការគិតរវើរវាយជាសភាពនៃការគិតដែលមិនផ្ដល់សម្ពាធដល់អ្នក បន្ធូរអារម្មណ៍អ្នកឲ្យស្រាល ដូច្នេះវាអាចជាប្រភពនៃលំហូរគំនិតដ៏ច្រើននិងភាពច្នៃប្រឌិតហូរចូលមកក្នុងខួរក្បាលអ្នក។
៣) ដកខ្លួនចេញពីសភាពសុាំនឹងសកម្មភាពអ្វីមួយ៖ នៅពេលអ្នកកំពុងផ្ដោតអារម្មណ៍ធ្វើអ្វីមួយ នោះអ្នកនឹងឋិតក្នុងសភាពសាំុនឹងវាហើយ។ ប៉ុន្តែការណ៍ដែលអ្នកត្រូវប្រមូលអារម្មណ៍មកផ្ដោតទៅលើកិច្ចការណាមួយអស់រយៈពេលវែង អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ហត់នឿយ។ ដូច្នេះក្នុងកាលៈទេសៈនេះ បណ្ដោយឲ្យមានការគិតរវើរវាយបន្តិច អាចចូលមកបំពេញថាមពលដែលបាត់បង់នោះឲ្យត្រឡប់មកវិញបាន។ ទោះជាយ៉ាងណា ការគិតរវើរវាយនេះតបស្នងនូវប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកអាស្រ័យទៅលើកាលៈទេសៈត្រឹមត្រូវតែប៉ុណ្ណោះ។ ម្យ៉ាងទៀត បើអ្នកបណ្ដោយឲ្យការគិតឋិតក្នុងសភាពរវើរវាយច្រើនពេក នោះវានឹងផ្ដល់លទ្ធផលបញ្ច្រាសទិសមកវិញ ដែលរំខានទៅដល់ការផ្ចង់ស្មារតីបំពេញកិច្ចការងារអ្នកមិនខាន៕
ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ ប្រភព៖ psychologytoday