នៅថ្ងៃទី១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៨ សភាថៃបានអនុម័តច្បាប់ស្តីពីពាណិជ្ជកម្មនិងការវិនិយោគនៅក្នុងច្រករបៀងសេដ្ឋកិច្ចភាគខាងកើត (Eastern Economic Corridor)។ ជាមួយនឹងគម្រោង (EEC)នេះ ប្រទេសថៃសង្ឃឹមថានឹងធ្វើការអភិវឌ្ឍខេត្តភាគខាងកើតរបស់ខ្លួនឱ្យទៅជាតំបន់សេដ្ឋកិច្ចឈានមុខគេរបស់អាស៊ាន។ គំរោង(EEC)គឺស្ថិតនៅតាមបណ្ណាខេត្តភាគខាងកើតនៃប្រទេសថៃ មានដូចជា ខេត្ត Chonburi, Rayong និង Chachoengsao ដែលមានផ្ទៃដីសរុបប្រមាណ ១៣,២៨៥ គម២​។ រដ្ឋាភិបាលសង្ឈឹមថានឹងបញ្ចប់គំរោង EEC នៅត្រឹមឆ្នាំ២០២១ និងប្រែក្លាយខេត្តទាំងនោះឲ្យទៅជាតំបន់ដ៏ប្រសិទ្ធិភាពមួយសំរាប់ផលិតកម្មបច្ចេកវិទ្យា និងជាតំបន់ផ្សារភ្ជាប់យ៉ាងសំខាន់ទៅប្រទេសជិតខាងក្នុងតំបន់អាស៊ានតាមរយៈផ្លូវគោក ផ្លូវសមុទ្រ និងផ្លូវអាកាស។ គិតត្រឹមថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៨ គំរោងEECបានស្រូបទាញបានទឹកប្រាក់ទំហំ ៩,៣ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកពីអ្នកវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស(FDI) នេះបើយាងតាមទិន្នន័យដែលផ្តល់ដោយក្រុមប្រឹក្សាវិនិយោគថៃ (BOI)។ រដ្ឋាភិបាលរំពឹងថានឹងទទួលបានទឹកប្រាក់ចំនួន ៤៣ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក (១,៥ ពាន់ពាន់លានបាត) នៅក្នុងរយៈពេល ៥ ឆ្នាំខាងមុខដើម្បីអនុវត្តន៍គម្រោង EEC របស់ខ្លួនឲ្យបានសម្រេចជោគជ័យ។ មូលនិធិនេះទទួលបានប្រភពថវិការមកពី រដ្ឋចម្រុះ ដៃគូសាធារណៈឯកជន (PPPs) និងការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស (FDI) ។ រាជរដ្ឋាភិបាលថៃបានកំណត់យក "ចំនុចស្នូល" ចំនួនបួនដែលចាំបាច់ក្នុងការធ្វើឱ្យគម្រោងEECក្លាយទៅជាតំបន់សេដ្ឋកិច្ចដ៏មានសក្ដានុពលនិងល្បីល្បាញ៖ ១) ការបង្កើននិងពង្រឹងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ២) ជំនួញ បណ្តុំឧស្សាហកម្ម មជ្ឈមណ្ឌលនវានុវត្ត ៣) វិស័យទេសចរណ៍ ៤) គម្រោងនៃការបង្កើតទីក្រុងរណបថ្មី រដ្ឋាភិបាលថៃបានព្យាករណ៍ថាសង្វាក់ផលិតកម្ម និងសេវាកម្មក្នុងគម្រោង EEC (ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ) នៅឆ្នាំ២០២០នឹងអាចបង្កើតការងារបាន ១សែនកន្លែងទៅដល់ប្រជាជន។ គម្រោងបង្កើនប្រសិទ្ធភាពតំបន់ដែលមានសក្តានុពលដ៏អស្ចារ្យ ឆ្នេរភាគខាងកើតរបស់ប្រទេសថៃមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយប្រទេសជិតខាងដែលអាចបង្កើតជាផ្លូវពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងនោះ។ ឆ្នេរសមុទ្ទបានទទួលជោគជ័យក្នុងឧស្សាហកម្មគីមីប្រេងកាត (Petrochemical) ឧស្សាហកម្មរថយន្ត(automobile) និងឧស្សាហកម្មអេឡិចត្រូនិច(electronic industries)។ ចំណុចផ្តោតសំខាន់នៃ EEC គឺដើម្បីបង្កើនការតភ្ជាប់ដែលមានស្រាប់និងជំរុញការផលិតនិងការធ្វើនាវានុវត្ត។ រាជរដ្ឋាភិបាលមានចក្ខុវិស័យក្នុងការបង្កើតផ្លូវទឹកសមុទ្រពីខេត្តភាគខាងកើតនៃប្រទេសថៃទៅកាន់កំពង់ផែទឹកជ្រៅ DAWEI ដែលស្ថិតនៅជាគម្រោងនៅឡើយរបស់ភូមា កំពុងផែទីក្រុងព្រះសីហនុនៃប្រទេសកម្ពុជា និងកំពង់ផែ VUNG TAU របស់ប្រទេសវៀតណាម។ បើយើងក្រលេកមើលទៅខាងផ្លូវអាកាសវិញ ប្រទេសថៃកំពុងពង្រីកព្រលានយន្តហោះបន្ថែមទៀតនូវអាកាសយានដ្ឋានអន្តរជាតិ U-TAPAO ស្ថិតក្នុងខេត្ត RAYONG អោយកាន់តែមានសក្តានុពលថែមទៀត ជាមួយនឹងការបើកស្ថានីយ៍ដឹកអ្នកដំណើរទីពីរ ដែលអាចមានសមត្ថភាពផ្ទុកអ្នកដំណើរពី ៨សែននាក់នាពេលបច្ចុប្បន្នកើនដល់ ៣លាននាក់។ ការពង្រីកនេះដែរមិនត្រឹមតែជួយសម្រួលដល់ការកើនឡើងនៃការមកដល់របស់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ប៉ុណ្ណោះនោះទេ វាក៏អាចធ្វើអោយធ្នេរសមុទ្រភាគខាងកើតប្រទេសថៃអោយកាន់តែមានភាពទាក់ទាញ និងទទួលបានភ្លៀវទេសចរណ៍ច្រើនឡើងទៀតផង។ បន្ថែមពីនេះ ថៃនឹងប្រែក្លាយ U-TAPAO អោយទៅជាមជ្ឈមណ្ឌលសំរាប់ជួសជុល និងថែរក្សា ជួសជុល និងការដឹកជញ្ជូនទៀតផង។ បន្ថែមពីនេះទៀត រដ្ឋាភិបាលថៃក៏មានគម្រោងបង្កើតនូវសួនបច្ចេកវិទ្យាក្នុងតំបន់ Si Racha ដែលស្ថិតនៅលើបណ្ដោយឆ្នេរសមុទ្ទ Chonburi ដែលជាគម្រោង នវានុវត្តច្រករបៀងសេដ្ឋកិច្ចភាគខាងកើត (Eastern Economic Corridor of innovation)។ បើយោងតាមក្រុមប្រឹក្សាវិនិយោគថៃ (BOI) ចំនួនការវិនិយោគសរុបពីបរទេសមានចំនួន ៧៩០គម្រោងគិតត្រឹមចុងឆ្នាំ ២០១៦ ដោយរួមបញ្ចូលទាំងគម្រោងឌីជីថលចំនួន ១៥៨ ដែលស្មើឹនឹងទឹកប្រាក់ ៤៦,៨៥ លានដុល្លារអាមេរិក គម្រោងអេឡិចត្រូនិកចំនួន ៦៤ ដែលស្មើនឹងទឹកប្រាក់ ១ ០០០,១៤ លានដុល្លារអាមេរិក គម្រោងកសិកម្មចំនួន ៤៩ ដែលស្មើនឹងទឹកប្រាក់ ២០៤,៥៩ លានដុល្លារអាមេរិក គម្រោងផលិតយានយន្តចំនួន ៣៩ ដែលស្មើនឹងទឹកប្រាក់ ១២២៦​,០៤​លានដុល្លារអាមេរិក គម្រោងទាក់ទងនឹងវេជ្ជសាស្រ្តចំនួន ១០ ដែលស្មើនឹងទឹកប្រាក់១៥១,៥៩ លានដុល្លារអាមេរិក គម្រោងរ៉ូបូតនិងម៉ាស៊ីនស្វ័យប្រវត្តិចំនួន ១៧,០៨​ លានដុល្លារអាមេរិក និងគម្រោងបច្ចេកវិទ្យាផលិតយន្តហោះចំនួន ១២,៩៥លានដុល្លារ។ ប្រទេសវិនិយោគធំៗមានដូចជាជប៉ុន ដែលសរុបជាទឹកប្រាក់ ១​១៣៣,៨០​ លានដុល្លារអាមេរិក ប្រទេសសិង្ហបុរីសរុបជាទឹកប្រាក់ ៧៥៦,១១​ លានដុល្លារអាមេរិក ប្រទេសចិន សរុបជាទឹកប្រាក់ ៧២១,០១ លានដុល្លារអាមេរិក និងហុងកុងសរុបជាទឹកប្រាក់ ៥៥៨,៥៦ លានដុល្លារអាមេរិក៕ ដោយ៖ តិចនី