Sigmund Freud បុគ្គលដំបូងគេដែលត្រួសត្រាយផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់ការព្យាបាលអ្នកជំងឺផ្លូវចិត្ត
អ្នកប្រព័ន្ធប្រសាទខួរក្បាលដ៏មានឥទ្ធិពលមួយរូបនាសតវត្សទី២០ និងជាបុគ្គលដំបូងដែលបានបើកទ្វារឲ្យអ្នកសិក្សាសម័យថ្មីនូវដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ការសិក្សាពីចិត្តគ្មានសម្បជញ្ញៈរបស់មនុស្សក្នុងការព្យាបាលអ្នកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរទាំងឡាយ ត្រូវបានគេស្គាល់ថា Sigmund Freud។
បើទោះជាទ្រឹស្ដីរបស់លោកជាច្រើនត្រូវបានអ្នកសិក្សាសម័យថ្មីនេះរិះគន់ក៏ដោយ យ៉ាងណាមិញ សមិទ្ធផលទ្រឹស្ដីរបស់បុគ្គលដ៏សំខាន់នៃពលរដ្ឋអូទ្រីសដែលមានដូនតាជាជនជាតិជ្វីហ្វរូបនេះ បានធ្វើជាពន្លឺបំភ្លឺការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជំនាន់ក្រោយ ដើម្បីពង្រីកការយល់ដឹងឲ្យកាន់តែទូលំទូលាយអំពីធម្មជាតិនៃចិត្តរបស់មនុស្ស។
ក្នុងចំណោមទ្រឹស្ដីសំខាន់ៗរបស់លោកទាំងអស់ មានទ្រឹស្ដីមួយលើកឡើងអំពីរចនាសម្ព័ន្ធនៃចិត្តរបស់មនុស្សនិងតួនាទីនីមួយៗរបស់វា។ លោក Sigmund Freud បានបែងចែកចិត្តរបស់មនុស្សជា៣ផ្នែកមាន សតិសម្បជញ្ញៈ អនុសម្បជញ្ញៈ និងគ្មានសម្បជញ្ញៈ។
[caption id="attachment_37383" align="aligncenter" width="300"]
journalpsyche[/caption]
ចិត្តទាំង៣ដំណាក់កាលនេះត្រូវបានលោកប្រៀបប្រដូចទៅនឹងផ្ទាំងទឹកកកiceberg ដែលក្នុងនោះផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈប្រៀបដូចជាផ្ទៃខាងលើនៃផ្ទាំងទឹកកក ជាផ្នែកដែលគេមើលឃើញ ដែលមានចំណែកត្រឹមតែ១០ភាគរយប៉ុណ្ណោះក្នុងដំណើរការណ៍នៃការគិតទាំងអស់របស់មនុស្ស។ វាគឺជាដំណើរការណ៍នៃចិត្តទាំងឡាយណាដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយដឹងខ្លួន។ តួនាទីរបស់ផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈនេះមាន២គឺ សមត្ថភាពក្នុងការតម្រង់ការផ្ចង់អារម្មណ៍របស់អ្នក និងសមត្ថភាពក្នុងការបែងចែកការពិតពីការស្រមៃ។
រីឯផ្នែកអនុសម្បជញ្ញៈវិញ គឺជាផ្នែកបន្ទាប់ស្ថិតនៅក្រោមជាប់នឹងសតិសម្បជញ្ញៈ ជាផ្នែកដែលគេមិនអាចមើលឃើញ និងមានចំណែកប្រមាណ៥០ទៅ៦០ភាគរយធៀបនឹងការគិតទាំងអស់។ វាជាផ្នែកដែលទទួលបន្ទុកនូវការចងចាំថ្មីៗក្នុងរយៈពេលខ្លី ដែលអ្នកតែងប្រើប្រាស់ជាបណ្ដោះអាសន្ន។ ឧទាហរណ៍រៀងរាល់ពេលអ្នកចាំលេខទូរស័ព្ទរបស់នរណាម្នាក់មុននឹងកត់ចូលក្នុងសៀវភៅ អ្នកកំពុងតែផ្ទុកទិន្នន័យនៃការចងចាំនេះនៅក្នុងផ្នែកអនុសម្បជញ្ញៈនេះហើយ។
ម្យ៉ាងទៀត រាល់ការគិតរបស់អ្នកដោយឥតដឹងខ្លួនក៏ដំណើរការណ៍ក្នុងផ្នែកនេះផងដែរ និងមានទំនាក់ទំនងមិនដាច់ពីគ្នាជាមួយផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈ នៅពេលសតិសម្បជញ្ញៈទទួលយកព័ត៌មានជុំវិញខ្លួនតាមរយៈញាណទាំង៥ និងទទួលយកគំនិតបែបណាចំពោះហេតុការណ៍ទាំងនោះ នោះអនុសម្បជញ្ញៈនឹងស្ដាប់តាមហើយទទួលយកបែបនោះដែរ និងឆ្លើយតបចំពោះសតិសម្បជញ្ញៈវិញតាមរយៈផ្លូវកាយដោយបញ្ជាទៅលើសកម្មភាពរបស់អ្នក។
ចំពោះផ្នែកក្រោមគេបង្អស់បន្ទាប់ពីអនុសម្បជញ្ញៈដែលជាផ្នែកគ្មានសម្បជញ្ញៈវិញ ប្រៀបបាននឹងផ្នែកនៃផ្ទាំងទឹកកកដែលស្ថិតនៅជម្រៅជ្រៅក្នុងបាតសមុទ្រ ក៏ជាផ្នែកដែលគេមើលមិនឃើញ ហើយក៏ជាផ្នែកដ៏សំខាន់ជាងគេបំផុតដែរ និងមានចំណែកប្រមាណ៣០ទៅ៤០ភាគរយក្នុងដំណើរការណ៍នៃការគិតទាំងអស់របស់មនុស្ស។ ផ្នែកនេះផ្ទុកនូវការចងចាំចាស់ៗដែលអាចជាបទពិសោធន៍ពីកុមារភាពរបស់អ្នក និងមិនអាចចូលទៅដល់ផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈបានឡើយ ប៉ុន្តែឥទ្ធិពលរបស់វាអាចគ្របដណ្ដប់ទៅលើការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នក អារម្មណ៍ និងសកម្មភាព។
វាជាផ្នែកដែលអារម្មណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់អ្នកស្ថិតនៅដោយឥតដឹងខ្លួន វាអាចជាបទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាចឬឈឺចាប់ខ្លាំងរបស់អ្នកកាលពីអតីតកាល ដែលដក់ជាប់ក្នុងជម្រៅដ៏ជ្រៅនៅក្នុងអារម្មណ៍របស់អ្នកដែលត្រូវយកទៅកប់ទុកចោលក្នុងផ្នែកគ្មានសម្បជញ្ញៈនេះ។ ត្រង់ចំណុចដែលវាបង្កប់ក្នុងចិត្តដោយឥតដឹងខ្លួនរបស់អ្នក និងមិនអាចស្ដែងចេញតាមសតិសម្បជញ្ញៈនេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យវាទៅស្ដែងចេញតាមរយៈសុបិនរបស់អ្នកវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត តាមរយៈបទពិសោធន៍និងការចងចាំក្នុងផ្នែកនេះផងដែរ ដែលបង្កើតឡើងនូវសកម្មភាព ទម្លាប់ និងជំនឿទាំងឡាយរបស់អ្នក។
ដោយសារទ្រឹស្ដីរបស់បិតានៃអ្នកប្រព័ន្ធប្រសាទខួរក្បាលរូបនេះបានបើកផ្លូវឲ្យឃើញពីធម្មជាតិនៃចិត្តផ្នែកគ្មានសម្បជញ្ញៈនេះ វាបានផ្ដល់ជារបកគំហើញឆ្ពោះទៅកាន់ការព្យាបាលអ្នកជំងឺមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តដោយប្រើវិធីសណ្ដំចិត្តគ្មានសម្បជញ្ញៈរបស់ពួកគេដែលធ្លាប់បង្កប់នូវអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចដោយឥតដឹងខ្លួនឲ្យងាកមកគិតល្អៗវិញហើយជាសះស្បើយពីរោគនេះឯង៕
ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ
ប្រភព៖ simplypsychology & journalpsyche
journalpsyche[/caption]
ចិត្តទាំង៣ដំណាក់កាលនេះត្រូវបានលោកប្រៀបប្រដូចទៅនឹងផ្ទាំងទឹកកកiceberg ដែលក្នុងនោះផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈប្រៀបដូចជាផ្ទៃខាងលើនៃផ្ទាំងទឹកកក ជាផ្នែកដែលគេមើលឃើញ ដែលមានចំណែកត្រឹមតែ១០ភាគរយប៉ុណ្ណោះក្នុងដំណើរការណ៍នៃការគិតទាំងអស់របស់មនុស្ស។ វាគឺជាដំណើរការណ៍នៃចិត្តទាំងឡាយណាដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយដឹងខ្លួន។ តួនាទីរបស់ផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈនេះមាន២គឺ សមត្ថភាពក្នុងការតម្រង់ការផ្ចង់អារម្មណ៍របស់អ្នក និងសមត្ថភាពក្នុងការបែងចែកការពិតពីការស្រមៃ។
រីឯផ្នែកអនុសម្បជញ្ញៈវិញ គឺជាផ្នែកបន្ទាប់ស្ថិតនៅក្រោមជាប់នឹងសតិសម្បជញ្ញៈ ជាផ្នែកដែលគេមិនអាចមើលឃើញ និងមានចំណែកប្រមាណ៥០ទៅ៦០ភាគរយធៀបនឹងការគិតទាំងអស់។ វាជាផ្នែកដែលទទួលបន្ទុកនូវការចងចាំថ្មីៗក្នុងរយៈពេលខ្លី ដែលអ្នកតែងប្រើប្រាស់ជាបណ្ដោះអាសន្ន។ ឧទាហរណ៍រៀងរាល់ពេលអ្នកចាំលេខទូរស័ព្ទរបស់នរណាម្នាក់មុននឹងកត់ចូលក្នុងសៀវភៅ អ្នកកំពុងតែផ្ទុកទិន្នន័យនៃការចងចាំនេះនៅក្នុងផ្នែកអនុសម្បជញ្ញៈនេះហើយ។
ម្យ៉ាងទៀត រាល់ការគិតរបស់អ្នកដោយឥតដឹងខ្លួនក៏ដំណើរការណ៍ក្នុងផ្នែកនេះផងដែរ និងមានទំនាក់ទំនងមិនដាច់ពីគ្នាជាមួយផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈ នៅពេលសតិសម្បជញ្ញៈទទួលយកព័ត៌មានជុំវិញខ្លួនតាមរយៈញាណទាំង៥ និងទទួលយកគំនិតបែបណាចំពោះហេតុការណ៍ទាំងនោះ នោះអនុសម្បជញ្ញៈនឹងស្ដាប់តាមហើយទទួលយកបែបនោះដែរ និងឆ្លើយតបចំពោះសតិសម្បជញ្ញៈវិញតាមរយៈផ្លូវកាយដោយបញ្ជាទៅលើសកម្មភាពរបស់អ្នក។
ចំពោះផ្នែកក្រោមគេបង្អស់បន្ទាប់ពីអនុសម្បជញ្ញៈដែលជាផ្នែកគ្មានសម្បជញ្ញៈវិញ ប្រៀបបាននឹងផ្នែកនៃផ្ទាំងទឹកកកដែលស្ថិតនៅជម្រៅជ្រៅក្នុងបាតសមុទ្រ ក៏ជាផ្នែកដែលគេមើលមិនឃើញ ហើយក៏ជាផ្នែកដ៏សំខាន់ជាងគេបំផុតដែរ និងមានចំណែកប្រមាណ៣០ទៅ៤០ភាគរយក្នុងដំណើរការណ៍នៃការគិតទាំងអស់របស់មនុស្ស។ ផ្នែកនេះផ្ទុកនូវការចងចាំចាស់ៗដែលអាចជាបទពិសោធន៍ពីកុមារភាពរបស់អ្នក និងមិនអាចចូលទៅដល់ផ្នែកសតិសម្បជញ្ញៈបានឡើយ ប៉ុន្តែឥទ្ធិពលរបស់វាអាចគ្របដណ្ដប់ទៅលើការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នក អារម្មណ៍ និងសកម្មភាព។
វាជាផ្នែកដែលអារម្មណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់អ្នកស្ថិតនៅដោយឥតដឹងខ្លួន វាអាចជាបទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាចឬឈឺចាប់ខ្លាំងរបស់អ្នកកាលពីអតីតកាល ដែលដក់ជាប់ក្នុងជម្រៅដ៏ជ្រៅនៅក្នុងអារម្មណ៍របស់អ្នកដែលត្រូវយកទៅកប់ទុកចោលក្នុងផ្នែកគ្មានសម្បជញ្ញៈនេះ។ ត្រង់ចំណុចដែលវាបង្កប់ក្នុងចិត្តដោយឥតដឹងខ្លួនរបស់អ្នក និងមិនអាចស្ដែងចេញតាមសតិសម្បជញ្ញៈនេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យវាទៅស្ដែងចេញតាមរយៈសុបិនរបស់អ្នកវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត តាមរយៈបទពិសោធន៍និងការចងចាំក្នុងផ្នែកនេះផងដែរ ដែលបង្កើតឡើងនូវសកម្មភាព ទម្លាប់ និងជំនឿទាំងឡាយរបស់អ្នក។
ដោយសារទ្រឹស្ដីរបស់បិតានៃអ្នកប្រព័ន្ធប្រសាទខួរក្បាលរូបនេះបានបើកផ្លូវឲ្យឃើញពីធម្មជាតិនៃចិត្តផ្នែកគ្មានសម្បជញ្ញៈនេះ វាបានផ្ដល់ជារបកគំហើញឆ្ពោះទៅកាន់ការព្យាបាលអ្នកជំងឺមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តដោយប្រើវិធីសណ្ដំចិត្តគ្មានសម្បជញ្ញៈរបស់ពួកគេដែលធ្លាប់បង្កប់នូវអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចដោយឥតដឹងខ្លួនឲ្យងាកមកគិតល្អៗវិញហើយជាសះស្បើយពីរោគនេះឯង៕
ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ
ប្រភព៖ simplypsychology & journalpsyche
