តើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យមនុស្សបោះបង់គោលដៅរបស់ពួកគេយ៉ាងពិតប្រាកដ ?
កិច្ចការងាយស្រួលប៉ុណ្ណាក៏ដោយ បើមនុស្សម្នាក់មិនចង់ធ្វើហើយ នោះវាគឺជារឿងលំបាកសម្រាប់គេហើយ។ ប៉ុន្តែបើគេចង់ធ្វើវិញ បើទោះកិច្ចការនោះត្រូវទាមទារឲ្យពុះជ្រែកភ្នំឆ្លងមហាសមុទ្រក៏ដោយ ក៏គេនៅតែចង់ធ្វើវាដែរ។ ចំណង់ដុតបញ្ឆេះភ្លើងកម្លាំងចិត្តឲ្យពុះកញ្ជ្រោល មនុស្សដែលពោរពេញដោយចំណង់ពុះកញ្ជ្រោលចំពោះមហិច្ឆតារបស់ខ្លួន អមដំណើរគ្នាជាមួយនឹងចិត្តអំណត់តស៊ូពុះពារ នោះយូរនិងឆាប់ជោគជ័យនឹងធ្លាក់ក្នុងដៃពួកគេមិនខាន។
មនុស្សដែលមានជីវិតរស់នៅគ្រប់គ្នាត្រូវតែមាននូវចំណង់ដ៏ពុះកញ្ជ្រោលមួយនេះ តើគោលដៅអ្វីដែលអ្នកចង់សម្រេចឲ្យបាននៅក្នុងឆាកជីវិតរបស់អ្នក ព្រោះគឺចំណង់នេះឯងដែលអាចផ្ដល់ដង្ហើមដល់អ្នកដើម្បីរស់នៅពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ មិនថាមានការលំបាករាប់មិនអស់ត្រូវឆ្លងកាត់ក្នុងជីវិតក៏ដោយ។ គឺចំណង់នេះឯងដែលអ្នកនៅតែមានកម្លាំងចិត្តរស់នៅ និងជាអត្ថន័យដែលបង្កប់នៅក្នុងតម្លៃជីវិតរបស់អ្នក។
អ្នកត្រូវតែរស់នៅដោយមានខ្លួនឯងជាគោលជំហរដ៏រឹងមាំ មានន័យថាចិត្តរបស់អ្នកត្រូវតែរឹងមាំ មោះមុត មានភាពនឹងន នោះអ្នកនឹងអាចក្លាយជាអ្នកគូរវាសជោគវាសនាជីវិតរបស់អ្នក មិនមែនអ្នកដទៃណាម្នាក់នោះឡើយ។ គោលជំហរនេះត្រូវតែរឹងមាំ ព្រោះវាប្រៀបបានទៅនឹងអត្តសញ្ញាណដែលសម្គាល់នូវតម្លៃរបស់អ្នកដូច្នោះ។ មនុស្សដែលមានគោលជំហររបស់ខ្លួនច្បាស់លាស់ នោះពួកគេមិនងាយនឹងទទួលរងឥទ្ធិពលពីខាងក្រៅដែលអូសទាញពួកគេឲ្យដូរទិសដៅទៅតាមអ្វីដែលអ្នកដទៃគិតថាជាអ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើនោះឡើយ។
ខុសនៅតែខុស បើទោះជាគ្រប់គ្នាធ្វើវាក៏ដោយ។ ត្រូវនៅតែត្រូវ បើទោះគ្មាននរណាម្នាក់ធ្វើវាក៏ដោយ។ ផ្លូវដែលគេដើរច្រើនឃើញថាជោគជ័យ ក៏មិនប្រាកដថាជាផ្លូវត្រឹមត្រូវសម្រាប់អ្នកដែរ។ មនុស្សម្នាក់ៗមិនដូចគ្នានោះទេ។ អ្នកមានចំណុចលេចធ្លោខុសពីមនុស្សម្នាក់ទៀត បទពិសោធន៍អ្នកនិងមនុស្សម្នាក់ទៀតក៏មិនដូចគ្នាដែរ ស្ថានភាពក៏មិនអាចដូចគ្នាដែរ រីឯការគិត អត្តចរិត កម្រិតនៃចិត្តអំណត់តស៊ូរបស់មនុស្សទៅទៀតក៏មិនអាចយកអ្វីមកវាស់បានដែរ។ រឿងដែលម្នាក់ធ្វើទៅជោគជ័យ មិនប្រាកដថាយើងក៏ជោគជ័យដូចគេដែរទេ។ ឯរឿងដែលគេធ្វើទៅបរាជ័យ ក៏មិនប្រាកដថាយើងនឹងបរាជ័យដូចគេនោះដែរ។ បើអ្នកមិនទាន់ឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំផង ម្ដេចនឹងដឹងបានថានៅខាងលើនោះវាមានទេសភាពបែបណា។
ហេតុនេះទើបអ្នកត្រូវមានខ្លួនឯងជាទីពឹង ជាគោលជំហររឹងមាំ បើអ្នកមិនច្បាស់លាស់ នោះអ្នកនឹងរេបោកបក់ទៅតាមទំនោរខ្យល់រហូតហើយ។ អ្នកត្រូវតែធ្វើជាម្ចាស់នៃជោគវាសនាជីវិតរបស់ខ្លួនឯង អ្នកត្រូវតែមានទំនួលខុសត្រូវគ្រប់បែបយ៉ាងទៅលើលទ្ធផលដែលកើតមកលើជីវិតអ្នក ព្រោះវាជាការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នក។ បើអ្នកនៅតែបន្ទោសអ្នកដទៃ នោះមានន័យថាអ្នកមិនមែនជាម្ចាស់ជីវិតរបស់ខ្លួនឯងទេ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែប្រាថ្នាចង់ផ្លាស់ប្ដូរពិភពលោក ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមពួកគេគ្មាននរណាម្នាក់ផ្អាកគិតបន្តិចថាចង់ផ្លាស់ប្ដូរខ្លួនឯងមុននោះឡើយ។
ពួកគេបានក្លាយជាទាសករនៃអ្វីៗដែលនៅជុំវិញខ្លួនពួកគេ ព្រោះពួកគេបន្ទោសអ្នកនេះអ្នកនោះ ស្ថានការណ៍នេះស្ថានការណ៍នោះ ចង់ឲ្យខាងក្រៅផ្លាស់ប្ដូរមុន ប៉ុន្តែមិនគិតថាចង់ផ្លាស់ប្ដូរខ្លួនឯងមុននោះទេ។ នៅពេលរឿងអ្វីមួយមិនត្រូវចិត្តកើតឡើង ពួកគេមិនអាចធ្វើអ្វីក្រៅពីប្រតិកម្មឆ្លើយតបដោយសភាវគតិភ្លាមៗដោយការបន្ទោស ដោយកំហឹង ដោយការរអ៊ូរទាំ ប៉ុន្តែចុងក្រោយការប្រតិកម្មឆ្លើយតបរបស់ពួកគេគ្មានអ្វីផ្លាស់ប្ដូរនោះឡើយ។ នេះក៏មកពីក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេពុំមានលំនឹង ពុំមានគោលជំហរជារបស់ខ្លួន ពុំមានខ្លួនឯងជាទីពឹង វាក៏មិនខុសពីការណ៍ដែលពួកគេមិនបានគ្រប់គ្រងជីវិតរបស់ខ្លួន តែចាំតែឆ្លើយតបនឹងអ្វីដែលកើតឡើងមកលើពួកគេពេញមួយឆាកជីវិតដូច្នោះ។
ជីវិតរបស់អ្នកគឺស្ថិតនៅក្នុងការគិតរបស់អ្នកតែម្យ៉ាងគត់ បើអ្នកគិតយ៉ាងណា វានឹងក្លាយជាបែបនោះ។ គិតថាអាច នោះអ្នកនឹងអាច បើគិតថាមិនអាច នោះអ្នកនឹងមិនអាចមែនហើយ។ អ្នកត្រូវចងចាំថា មនុស្សដែលមានចំណង់ចង់បានអ្វីមួយខ្លាំងក្លា ហើយយកចិត្តអំណត់តស៊ូរបស់ខ្លួនដើម្បីធ្វើវាឲ្យក្លាយជាការពិត នោះគ្មានឧបសគ្គឯណាអាចរារាំងគេបាននោះឡើយ។ ដូច្នេះបើចុងក្រោយអ្នកបោះបង់ នោះមនុស្សដែលអ្នកគួរតែបន្ទោសនោះគឺជាខ្លួនឯងនេះហើយ។ អ្នកត្រូវតែយកឈ្នះលើខ្លួនឯងជាមុន ទើបអ្នកអាចយកឈ្នះលើអ្វីៗដែលមករារាំងអ្នកបន្តមកទៀតបាន៕
ដោយ៖ ស្រីពៅ
